Na je mbo ging je naar het hbo. En je combineerde je opleiding met werken in het ziekenhuis. Hoe ging dat?
“Op het hbo heb ik geleerd om met meer diepgang te redeneren. Maar ook om de leiding te nemen en een coördinerende rol op de afdeling te vervullen. Het is belangrijk dat je snel leert schakelen tussen de rol van patiëntenzorg en de coördinerende taken. En daarbij altijd de rust en het overzicht bewaakt. Ik zit bijvoorbeeld in een werkgroep om nieuwe dingen op de afdeling te implementeren, bijvoorbeeld mijn afstudeeronderzoek over de slimme pleister waarmee we de hartritme en ademhaling van patiënten kunnen monitoren. Ook denk ik mee over de rolverdeling en het verschil tussen de mbo’er en hbo’er op de werkvloer."
Wat vind jij het belangrijkst voor succes in een studie?
“Ik denk écht dat het allemaal te maken heeft met doorzettingsvermogen. Als je ervan overtuigd bent dat je iets wilt, dan moet het lukken! En dat heb ik zelf ondervonden. In het eerste studiejaar heb ik aan alles moeten wennen. Aan de manier van iets beredeneren tot aan de hoeveelheid lesstof. Op een gegeven moment dacht ik echt: dit gaat mij nooit lukken. Totdat ik mijn mindset heb aangepast en op een positieve manier naar alles ben gaan kijken. Dat leidde direct tot hele goede resultaten.”
Tekst loopt door onder de afbeelding.
Aan welke lessen die je hebt gevolgd heb je veel gehad?
“De minor ‘complexe zorg’ van docent en huisarts Stefaan Blondelle. Met zijn Belgische accent en positieve en vrolijke houding was het altijd zo leuk om naar hem te luisteren. De lessen waren nooit saai en heel praktisch ingestoken, met veel voorbeelden uit de praktijk. Dat kon ik vaak direct toepassen in het ziekenhuis en dat vond ik echt geweldig!”
Welk onderdeel van je studie heeft de meeste invloed op je gehad?
“In het eerste jaar ging alles mij zo gemakkelijk af: ik haalde goede cijfers, had de lesstof goed onder de knie en was heel optimistisch over de studie. Daardoor ging ik het tweede studiejaar in met de houding ‘dit doe ik wel even’. Mijn afgekeurde afstudeeropdracht was een wake up call: in mijn verhaal en literatuurstudies ontbrak diepgang. Ik voelde me echt even down, misschien wel omdat ik het niet zag aankomen. Het niveauverschil komt dan echt even hard binnen. Ik heb er ervoor gekozen om even mijn rust te nemen. En juist door die tijd te nemen, lukte het ineens wel om meer diepgang in mijn verhaal te krijgen. Gek genoeg is het daarna alleen maar beter en zelfs hartstikke goed gegaan. Ik ben mezelf kritische vragen gaan stellen als: waarom gaat het nu wel goed? Hoe komt dat dan? En wat heeft dit mij tot nu toe gebracht? Dat heeft mij enorm veranderd.”
Van wie heb je het meest geleerd?
“Qua theorie natuurlijk in eerste instantie van de docenten. Maar mede dankzij de vele online lessen heb ik ontzettend veel geleerd van mijn medestudenten. Vrijwel al mijn medestudenten werken in de praktijk. De één op een IC, de ander in de thuiszorg. Iedereen heeft kennis van bepaalde specialismen en dat was tijdens het schrijven van mijn verslagen heel handig. Als ik iets niet wist, kon ik mijn medestudenten om advies vragen. Ook merk je dat je met studenten veel meer op hetzelfde niveau praat. Waar docenten het soms in moeilijke taal uitleggen, merk je dat studenten het in jouw taal beschrijven.”
Heb je met hbo Verpleegkunde aan de HZ bereikt wat je wilde?
“Ik ben deze opleiding gestart om meer diepgang, redenering en literatuur toe te kunnen passen in mijn studies. Als ik nu mijn verslagen teruglees, dan denk ik echt: ‘wow, heb ik dit geschreven?’. De opbouw, de diepgang, maar ook de theoretische verslaglegging, dat klinkt allemaal zo logisch. Ik merk dat ik niet alleen als verpleegkundige, maar ook als persoon enorm gegroeid ben!”
Wat is jouw tip voor iemand die overweegt om na het mbo verder te studeren?
“Gun jezelf de tijd en probeer te accepteren dat je in een opleiding moet groeien. Zolang je het maar écht wilt, dan komt het altijd goed!”