Ze zijn inmiddels wereldberoemd in Zeeland en omstreken: de Zeeuwse Mossel boxershorts van het jonge bedrijf DownUnder wear. De bevlogen HZ-studenten Jessica, Justin, Daan, Sem en Roy richtten het bedrijf in 2021 op als Student Company. Wat volgde was een storm aan bestellingen, landelijke media-aandacht en een vriendschap om te koesteren.
Tijdens het project Student Company zetten studenten van verschillende commerciële opleidingen in een halfjaar tijd gezamenlijk een eigen bedrijf op. De groep van DownUnder bestond tijdens de Student Company uit 8 studenten. Na afloop van het project besloten Jessica, Justin, Daan, Sem en Roy om door te gaan met het bedrijf.
Is het puur geluk geweest dat jullie zo’n goede klik hadden?
Justin: “Aan de ene kant moet je een beetje geluk hebben dat je qua enthousiasme en werkhouding op één lijn zit. Maar we hebben ook wel echt ons best gedaan om er een goed team van te smeden. We zijn vaak met elkaar op stap geweest. Zo leerden we elkaar beter kennen en beter begrijpen. Dat vind ik wel een onmisbaar element, wil je zo’n project laten slagen.”
Daan: “Dankzij deze groep werd de Student Company geen moetje, maar hartstikke leuk om veel tijd in te steken. Het was altijd gezellig. We zaten echt de hele dag, en soms zelfs avonden, met elkaar op school om voor het bedrijf aan de slag te gaan. Dat was wel redelijk uniek binnen onze lichting. Soms werden we weleens voor gek verklaard. Maar het was gewoon ontzettend gezellig en we geloofden in ons product.”
Een bedrijfje starten met 8 studenten klinkt best complex. Hebben jullie ook hobbels moeten nemen in het begin?
Jessica: “Ja, die waren er zeker. Sommigen van ons waren in het begin wat overenthousiast, waar de ander weer wat behoudender keek naar het grotere plaatje. Door veel met elkaar te praten hebben we daar nu een veel betere balans in. Het is ook niet per se iets verkeerds. Die twee eigenschappen hebben het product en de organisatie wel versterkt. Je hebt aanjagers nodig, maar ook iemand die een plan nog eens kritisch doorlicht.”
Daan: “Ik herken dat wel. Omdat we in korte tijd veel moesten regelen met leveranciers denderden we weleens door zonder uitvoerig te overleggen. Vanuit enthousiasme en goede intenties hoor, maar we vonden als groep wel dat we die balans een beetje moesten herstellen. Wat ook weer heel leerzaam was. Helemaal vanzelf ging het dus ook weer niet.”
Hoe kwamen jullie op het idee van de Zeeuwse Mossel Boxershorts?
Jessica: “Ons eerste plan kwam neer op een elektrische richtingaanwijzer voor de fiets. Maar dat bleek om heel veel redenen niet reëel. Na drie weken zijn we toch een andere weg ingeslagen. Toen kwam Sem met het idee voor Zeeuws ondergoed.”
Sem: “Er zijn veel Zeeuwse producten voor vrouwen, maar eigenlijk heel weinig voor mannen. We zochten een lokaal product dat nog niet bestond en wat een vleugje humor bevat. In eerste instantie was er wel wat twijfel bij de groep over ondergoed, omdat we niet heel blij werden van de voorbeelden die we elders op de markt zagen. Maar langzaam aan begon het idee te groeien dat wij het beter kunnen.”
Justin: “We waren ook wel op zoek naar een vorm die zich onderscheidt in kwaliteit en uitstraling. Daarom hebben we bijvoorbeeld een professioneel illustrator ingehuurd voor het ontwerp. Dat maakt een groot verschil.”
En toen moesten jullie op zoek naar een leverancier en andere partners. Hoe ging dat?
Daan: “Doordat we al drie weken kwijt waren vanwege ons oorspronkelijke plan, moesten we in een razend tempo afspraken maken met leveranciers en zorgen dat alles op tijd binnen kwam. Uiteindelijk kwam alles echt nét op het juiste moment goed, maar daar zit nog wel een verhaal achter, haha”
Roy: “De eerste boxershort zou officieel overhandigd worden aan wethouder Joost de Goffau van de gemeente Goes. Ook de lokale media zouden van de partij zijn. Maar vierentwintig uur voor de overhandiging hoorden we dat de boxershorts vastzaten bij de douane. Een enorme domper! We hadden de wethouder al afgebeld tot we alsnog een verlossend telefoontje kregen. Toen zijn we als een speer naar Krimpen aan de Ijssel gereden om de dozen daar op te halen. We hebben meteen de wethouder gebeld. Hij had gelukkig nog steeds tijd. We zijn heel wat jaren ouder geworden in die dagen, maar we vergeten het echt nooit meer.”
En stroomden de bestellingen binnen?
Sem: “Nou, zeg dat wel. Na de overhandiging vloog de verkoop en de landelijke media-aandacht echt tot het plafond. Opeens namen Q-Music, 3FM, NOS op 3 en FunX het nieuws over. Daar hadden we echt geen rekening mee gehouden. Ons plan was ingesteld op verkoop via lokale markten, maar de eerste 400 stuks vlogen er allemaal uit via onze website. We werden er echt door overladen.”
Jessica: “Eigenlijk waren we daar helemaal niet op voorbereid. Op de website bleek nog iets niet goed ingesteld te staan, waardoor we heel veel afgebroken checkouts hadden. Dus moesten we razendsnel schakelen met Mollie en iDeal. Bij een paar bestellingen per dag is de stress misschien te overzien, maar we hadden al vrij snel voor 600 euro aan afgebroken bestellingen. Die mensen moesten we allemaal weer nabellen om de order alsnog door te zetten. Achteraf is het superleuk om onze klanten zelf gesproken te hebben. Ze waren heel begripvol en positief. Maar op dat moment was het stressen.”
Roy: “En precies op dat moment belde NOS op 3 ook nog eens voor een verhaal over onze company. Toen had ik het écht niet meer!”
Hoe was jullie kennismaking met de wereld van de postbedrijven?
Daan: “Ook daar moesten we echt vol aan de bak. We hadden echt geen rekening gehouden met honderden online bestellingen in zo’n korte tijd. Dus: extra pakketjes inkopen bij Weststrate, een logistiek systeem opzetten, adressen schrijven, postzegels plakken. En we hebben een heleboel pakketjes zelf bezorgd.”
Jessica: “We hebben avonden aan een stuk doorgewerkt. Terugkijkend daarop was het een bedrijfsvoering van niets, maar helemaal te gek dat het ons gelukt is. Inmiddels hebben we alles veel beter op orde. Het was één groot leermoment.”
Profiteren jullie nu van die bagage uit de Student Company?
Jessica: “Absoluut. We hebben in die tijd echt geleerd hoe je creatief moet schakelen in soms heel korte tijd. Wanneer het nodig is doen we dat nog steeds. Een tijd geleden kregen we van onze leverancier een lading boxershorts met de mossels op z’n kop. Eerst baalden we daarvan, maar toen dachten we opeens: we kunnen er ook een gimmick van maken. Bij mossels heb je tenslotte naast een bodemcultuur ook een hangcultuur. We verkopen ze nu onder die naam en ze gaan hartstikke goed.”
Sem: “We hebben er wel voor gekozen om heel open te zijn over het verhaal erachter. Op onze site vind je bijvoorbeeld een blog waarin we precies beschrijven wat er mis ging en hoe we dit op een ludieke manier hebben opgelost. De hangcultuur is nu trouwens heel populair.”
Hoe gaat het nu met het bedrijf?
Sem: “Heel goed. De boxershorts liggen inmiddels ook in 4 fysieke winkels en er zijn er nog meer op komst. En met Vaderdag liggen we bijvoorbeeld in de Albert Heijn in Axel. We springen graag in de auto met onze boxershorts om kennis te maken met lokale winkeliers. Iedereen reageert heel enthousiast.”
Roy: “En we kijken natuurlijk ook naar doorontwikkeling en nieuwe concepten. We willen de collectie gaan uitbreiden, bijvoorbeeld met damesondergoed.”
Justin: “Maar we blijven ook naar nieuwe en duurzame manieren zoeken van verpakking. De boxershorts worden nu bezorgd in een jute zakje, die je daarna kunt gebruiken om een plantje in te laten groeien. Zo hopen we dat de klant de verpakking hergebruikt en ook nog een positief gevoel aan ons overhoudt.”
Was het al snel duidelijk dat jullie wilden doorgaan?
Jessica: “We hebben tijdens het project al voorzichtig gepeild wie er allemaal door wilde gaan. Het was gewoon té leuk! Het succes van het product en de fijne samenwerking hebben er heel erg aan bijgedragen dat we er niet mee wilden stoppen.”
Roy: “We hebben er ook best wat tijd en eigen geld in zitten. Ik zie het maar zo: als het in de toekomst toch fout loopt, dan hebben we een fantastische leerzame tijd gehad. En vrienden en onderbroeken voor het leven. En als het goed gaat kunnen we er een leuk zakcentje mee verdienen.”
Wat hebben jullie geleerd van de samenwerking tijdens de Student Company?
Sem: “Niet denken, maar doen. Ik was soms geneigd om mijzelf tegen te laten houden door problemen die er nog niet zijn. Dankzij deze groep heb ik geleerd dat je soms ook moet doorpakken. En dat je kunt vertrouwen op je flexibiliteit als er toch een tegenvaller is.”
Daan: “Wat ik vooral heb geleerd: uit m’n comfortzone komen. We moesten in no-time gaan bellen met leveranciers, postorderbedrijven en andere partners. Onderhandelen, afspraken maken. Ik ben daar heel erg in gegroeid. Dat neem je mee in de rest van je carrière.”
Roy: “Ik denk dat ik er scherper van ben geworden in gesprekken met klanten en partners. Je moet alles weten van je product en van de markt. Je wordt ook weleens getest door iemand met wie je wil samenwerken. Het is dan gaaf om zelfverzekerd te kunnen reageren, met de feiten op een rijtje.”
Jessica: “Niet bang zijn om je mening te geven. Ook niet als je elkaar door en door kent. We kunnen wel zeggen dat we echte vrienden zijn geworden. Ik denk dat onze eerlijkheid naar elkaar dat alleen maar versterkt heeft.”
Justin: “Ik heb geleerd om soms ook even de controle los te laten, geduld te hebben. Niet alles kan vandaag. Dankzij deze groep heb ik wat meer geleerd om te vertrouwen dat het goed komt. Want iedereen deelt hetzelfde enthousiasme.”
www.downundershop.nl