Monique volgde de opleiding Social Work in deeltijd aan de HZ. Ze is inmiddels afgestudeerd! "In mijn achterhoofd sluimerde altijd de droom om de sociale hulpverlening in te gaan."
Je hebt je deeltijdopleiding Social Work met succes afgerond! Hoe is de opleiding op je pad gekomen?
“Tot 4 jaar gelden werkte ik in de commerciële dienstverlening. Dat deed ik met veel plezier, maar in mijn achterhoofd sluimerde altijd de droom om de sociale hulpverlening in te gaan. Dat gevoel werd steeds sterker. Plots had ik een moment in mijn leven bereikt waarop ik dacht: nu moet ik het doen ook. Inschrijven en gáán!”
Lukte het je meteen om een geschikte werkplek te vinden?
“Gelukkig ging dat heel goed. In het eerste jaar werkte ik op een zorgboerderij van een medestudent. Een ideale plek om de eerste stappen in het vak te maken. Daarna kreeg ik een baan aangeboden bij een fasehuis voor jonge meisjes. Ik groeide daar snel en werd gevraagd om gezinshuisouder te worden. Toen mijn werkgevers noodgedwongen moesten stoppen is het gezinshuis voortgezet onder de vlag van jeugdzorgorganisatie Incluzo. Ik zie het echt als een geschenk dat het vinden van passend werk zo soepel verlopen is.”
Wat houdt jouw werk als gezinshuisouder in?
“Ik draai een gezinshuis met ruimte voor 8 kinderen. Het model ligt een beetje tussen een pleeggezin en een residentiële instelling (groep). Als gezinshuisouder ben je een professionele opvoeder die 24/7 aanwezig is voor de kinderen. Met uitzondering van vrijde dagen en vakantie. De kinderen zien dezelfde gezichten, geen afwisseling van personeel. Dat zorgt voor een huiselijke sfeer en vertrouwdheid. De problemen van de kinderen zijn vaak complex. Ik heb een team achter mij staan van een GZ-psycholoog, sociaal psychologisch verpleegkundige en jeugdprofessionals waar ik op terug kan vallen en veel mee schakel. Daarnaast informeer ik Jeugdzorgprofessionals en ouders over de voortgang en welzijn van de kinderen.”
Wat heeft de deeltijdopleiding Social Work betekent voor jouw ontwikkeling?
“De opleiding heeft me met name geleerd om bewuster en meer methodisch te werken. Ik ben een gevoelsmens en ben snel geneigd om te werken op intuïtie. Er zit karakterologisch een vechtertje in mij. En ik kan een grote emotionele betrokkenheid tonen, terwijl dat niet in alle gevallen het beste resultaat oplevert. Dankzij deze opleiding ontdekte ik dat een professionele houding ook een onmisbaar onderdeel is van je gereedschapskist. Ik kan per casus nu beter inschatten wanneer ik welke methode moet toepassen. Gevoel en verstand liggen meer op één lijn. Dat heb ik echt te danken aan de pedagogische kennis die ik heb opgedaan. Maar ook aan de inhoudelijke kennis op het vlak van jeugd en ethiek, en hoe je als professional het beste communiceert.”
Ben je behalve op professioneel vlak ook gegroeid als mens?
“Enorm. En dat geldt voor de hele groep hoor. Je groeit in je professionaliteit, in je zelfvertrouwen, in je uitstraling. Dat zit niet alleen in je pedagogische kennis, maar ook in de kleine dingen: je wordt beter in het voeren van gesprekken, in het schrijven brieven, in je kennis van regelgeving. Al die grote en kleine facetten zorgen dat je op jezelf kunt vertrouwen. Wanneer je voor het eerst merkt dat de kinderen overwinningen boeken dankzij jouw methode en inzet, dan doet dat ontzettend veel met je.”
Zaten er zware kanten aan de deeltijdopleiding en hoe ging je daarmee om?
“In mijn geval was het laatste jaar het zwaarst, door het afstuderen. Afstuderen 1 en 2 leek totaal niet op de eerdere leeruitkomsten die we gemaakt hebben. Het eerste jaar vond ik ontzettend leuk, had veel energie en combineerde mijn leerwerkplek én mijn baan bij ING. In het 2e leerjaar ben ik gezinshuisouder geworden in een gezinshuis. Het werk als gezinshuisouder is onvoorspelbaar. Je weet nooit wanneer er een crisis is, dus kan je niet altijd exact je studietijd indelen. Ik heb bijvoorbeeld drie verhuizingen meegemaakt in 3 jaar met het gezinshuis en gewisseld van werkgever. De workload van de opleiding kent pieken en dalen. Het ene moment is het zwaar, het andere moment rol je erdoorheen. Het is goed om te beseffen dat er altijd weer blauwe lucht komt. Voor mij was er tijdens drukke periodes maar één remedie: doorzetten. Geen pauze inlassen, maar hup, over die berg heen tot je weer kunt ‘uitrollen’. Iedereen is hier natuurlijk anders in. Je moet doen wat goed voor je werkt.”
Heb je veel aan je medestudenten gehad?
“Absoluut. De opleiding is heel flexibel ingericht, dus niet iedereen doorloopt dezelfde route. Maar toch hebben we ontzettend veel aan elkaar gehad. Zeker als je het even moeilijk hebt, sleept de rest je erdoorheen. Ik had een fase waarin ik opeens drie onvoldoendes op een rij had, terwijl het voor die tijd geweldig ging. Hoe ik me voelde? Uit het veld geslagen. Mijn medestudenten hebben me toen echt een oppepper gegeven. Kop omhoog, dóórgaan! Aan deze opleiding heb ik blijvende vriendschappen overgehouden.”
Heb je een goede tip voor lezers die ook denken aan de deeltijdopleiding Social Work?
“Als dit is wat je het liefste doet, ga het dan doen! Ongeacht de baan, de vastigheid of de privileges die je nu hebt. Die kunnen je op je plek houden, maar dat is toch ontzettend zonde? Ook ik vond het even spannend in het begin. Kan in dit wel? Is studeren wel iets voor mij? Krijg ik straks wel een stageplek of een baan? Terugkijkend kan ik maar één ding zeggen: doe het! Er gaan áltijd nieuwe deuren voor je open.”